O Μάριο Αντσιτς είναι μια από τις σημαντικότερες μορφές του τένις των τελευταίων ετών. Αποσύρθηκε το Φλεβάρη οριστικά λόγω προβλημάτων υγείας, εντούτοις αυτό δεν τον εμπόδισε να αγωνιστεί σήμερα στο ΟΑΚΑ στο πλαίσιο των Unity Eventsτων Special Olympics.
«Επαιξα στο ίδιο γήπεδο που κατέκτησα το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004…», σχολίασε και συνέχισε: «Με το που πάτησα το πόδι μου στο κορτ, ένιωσα τα ίδια ακριβώς συναισθήματα που ένιωσα και τότε. Με το που τελείωσα το παιχνίδι, πήρα τηλέφωνο τον Ιβάν (σσ. Λιούμπισιτς που κατέκτησαν μαζί το χάλκινο στο διπλό) να του εκφράσω τα συναισθήματά μου. Είναι πραγματικά σαν να μην πέρασε μια μέρα…»
-Εχεις πετύχει πολλά στην καριέρα σου. Πoια είναι η στιγμή που σου έχει μείνει πιο έντονα στη μνήμη;
«Σίγουρα αυτή των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη νίκη μου και νιώθω συγκίνηση, γιατί μου ήλθαν και πάλι αυτά τα συναισθήματα εδώ…»
…Ναι, αλλά στα 18 σου χρόνια νίκησες τον Φέντερερ και μετά από σένα πέρασαν περισσότερα από 6 χρόνια για να χάσει…
«Είναι σημαντικό αυτό, αλλά σίγουρα τίποτα δεν συγκρίνεται με ένα Ολυμπιακό μετάλλιο…»
-Από τότε που σταμάτησες είναι ο πρώτος σου αγώνας για οποιοδήποτε λόγο;
«Ναι είναι το πρώτο ιβέντ από το Φλεβάρη που σταμάτησα και το κάνω μόνο για τον σημαντικό αυτό σκοπό….»
-Έχεις εμπνεύσει πολύ κόσμο αγωνιστικά. Εσένα ποιοι σε εμπνέουν;
«Αυτοί που αγωνίζονται τώρα εδώ. Αυτοί είναι οι πραγματικοί ήρωες της ζωής. Μπορεί να ήλθα για να βοηθήσω, αλλά τελικά αυτοί είναι που βοηθάνε εμένα…»
|
English Version
